| Whatever Nevernind |
|
ความสำเร็จครั้งแรกของ เนอร์วาน่า เปรียบได้กับประตูที่ค่อยเลื่อนเปิดออกจะว่าไปจริง ๆ แล้วน่าจะเป็นประตูที่เปิดออกมาโดยบรรดาบริษัทแผ่นเสียงมากกว่า พวกเขาต่างเสาะหาทองคำจากใต้ดินให้มากกว่าเดิม ความสำเร็จของเนอร์วาน่ายังส่งผลไปยังวงดนตรีที่เกิดมาพร้อม ๆ กันอาทิ Hole , Smashing Pumpkins และเพิร์ล แจม หรือ วงที่เพิ่งเป็นรูปเป็นร่างหลังจากนั้น เช่น Stone Temple Pilots ช่วงเวลาหนึ่งในตอนนั้นราวกับเกิดเหตุการณ์ที่บรรดาวงดนตรีอินดี้ทั่วอเมริกา ต่างได้เซ็นสัญญามูลค่ามหาศาลกับบริษัทแผ่นเสียงระดับเมเจอร์ อย่างไรก็ตาม วงดนตรีส่วนใหญ่ก็แสดงให้เห็นว่าพวกเขาเป็นวงที่ยุ่งยากเอามาก ๆ สำหรับการทำการตลาด และเรียบง่ายเกินไปการเข้าถึงนับจากนั้นบรรดาบริษัทแผ่นเสียงเริ่มจับทางได้แล้วว่า มันง่ายกว่ากันมากหากพวกเขาจะหันมาขายงานที่เล่นตามน้ำ ของวงที่ยึดเอาเนอร์วาน่ากับเพิร์ล แจม เป็นแม่แบบ ซึ่งผลลัพธ์ที่ได้ก็คือวงอย่าง Bush และ Creedแต่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่เคยมีใครรู้ และคิดมาก่อนก็คือ Nevermind ไม่ใช่งานชุดสุดยอดของเนอร์วาน่า นี่เป็นคำยืนยันอย่างหนักแน่นสำหรับความแข็งแกร่งของพวกเขาในฐานะของวงดนตรี ที่มีเคิร์ท โคเบน มาเติมเต็มได้อย่างพอดีในฐานะของผู้แต่งเพลงโดยทางเทคนิคแล้ว In Utero เป็นงานที่ดีกว่า Nevermind มีความลุ่มลึกกว่า มีเพลงที่ท้าทายมากกว่า และก็มีพลังขับเคลื่อนที่ซุกซ่อนอยู่แต่สิ่งที่น่าสนใจสำหรับ Nevermind ในทุกวันนี้ อยู่ที่ว่า มันจะเป็นงานที่ผูกพันกับช่วงเวลาเฉพาะในประวัติศาสตร์ดนตรีร็อก และเพลงส่วนใหญ่ในงานชุดนี้ก็อยู่กับช่วงเวลาในทุกวันนี้ได้ดีกว่าที่เคยเป็นในอดีต ท่านกลางช่วงเวลาที่อึดอัดหลังจากการเสียชีวิตของโคเบน เพลงอย่าง Smells Like Teen Spirit อาจจะใช้นิยามบางช่วงเวลาได้ แต่เพลงอย่าง Come As You Are กับ Lithium ก็ยังสะท้อนถึงความเป็นไปในอีก 1 ทศวรรษผ่านมาแต่งานที่อาจจะโดดเด่นเฉกเช่นมงกุฎแห่งความกราดเกรี้ยวและวิญญาณของ Nevermind ก็คือ เพลงที่ถูกซ่อนเอาไว้และรู้จักกันในชื่อ Endless Nameless เจ้าของเสียงกรีดร้องที่ดังลั่นอย่างน่าหวาดหวั่น ซึ่งดังลั่นออกมาจากสตูดิโอ ยามที่เจอกับอุปสรรคหนักหนาสาหัสมันเข้ากันได้อย่างเหมาะเจาะกับวิธีการที่ทำให้ใคร ๆ ไม่มีวันลืมชายหนุ่มผู้ขายงานเพลงพังค์ให้กับคนร่วม ๆ 10 ล้านคน "สำหรับช่วงเวลาหนึ่ง มันเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่ใคร ๆ พากันลุ่มหลงกับเรื่องเสียสติเย้ยหยันของโคเบน แต่ไม่มีใครเลยที่สังเกตเห็นว่า ในภาพรวมของผู้ชายคนนี้ เขาไม่เคยล้อเล่นเลย เขาร้องเพลงที่มีเนื้อหาเกลียดชังการมีชีวิต อยากตาย และเสียงประสานที่ผิดประหลาด กับเสียงคร่ำครวญที่งดงามในบทเพลงของเนอร์วาน่า ก็คือการบอกออกมาว่า เสียงที่เต็มไปด้วยความโศกเศร้านั้นเป็นอย่างไง" Back To
Mainpage |